Dieta Low FODMAP to plan żywieniowy zaprojektowany w celu zmniejszenia objawów zespołu jelita drażliwego (IBS) poprzez ograniczenie spożycia pewnych węglowodanów, które są trudne do strawienia przez jelita. FODMAP to skrót od fermentujących oligo-, di-, mono-sacarydów i polioli, czyli rodzajów cukrów i włókien, które mogą fermentować w jelitach, powodując wzdęcia, ból brzucha, gazy i biegunki.
Warto zaznaczyć, że FODMAPs nie są przyczyną IBS ani innych zapaleń układu pokarmowego. Zespół jelita drażliwego to skomplikowane schorzenie, które może wynikać z wielu czynników, wiecej o przyczynach znajdziesz tutaj
Dieta Low FODMAP została opracowana w celu zmniejszenia objawów zespołu jelita drażliwego (IBS) poprzez ograniczenie spożycia pewnych węglowodanów, które są trudne do strawienia przez jelita.
Redukcja fermentacji w jelitach: FODMAPs są szybko fermentowane przez bakterie jelitowe, co prowadzi do produkcji gazów. Te gazy mogą powodować wzdęcia, bóle brzucha i dyskomfort. Ograniczenie spożycia tych fermentujących węglowodanów zmniejsza ilość produkowanych gazów, co może łagodzić te objawy.
Zmniejszenie wchłaniania wody w jelitach: FODMAPs przyciągają wodę do jelit, co może prowadzić do biegunki. Ograniczenie spożycia tych węglowodanów pomaga w regulacji ilości wody w jelitach, zmniejszając częstotliwość i nasilenie biegunek.
Dieta Low FODMAP, choć najczęściej kojarzona z łagodzeniem objawów zespołu jelita drażliwego (IBS), może być również stosowana w innych sytuacjach związanych z problemami trawiennymi. Oto kilka przykładów, kiedy dieta Low FODMAP może być pomocna:
Nietolerancje pokarmowe:
Dieta Low FODMAP może być skuteczna dla osób cierpiących na nietolerancje pokarmowe, takie jak nietolerancja fruktozy czy laktozy. Ograniczenie spożycia tych węglowodanów pomaga w zarządzaniu objawami, takimi jak bóle brzucha, wzdęcia i biegunki.
Przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO):
SIBO to stan, w którym dochodzi do nadmiernego wzrostu bakterii w jelicie cienkim. Dieta Low FODMAP może pomóc w zmniejszeniu objawów SIBO, takich jak wzdęcia, gazy i ból brzucha, poprzez ograniczenie fermentujących węglowodanów, które są pożywką dla bakterii.
Choroby zapalne jelit (IBD):
Choć dieta Low FODMAP nie jest standardowym leczeniem chorób zapalnych jelit (IBD), takich jak choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego, niektórzy pacjenci mogą odczuć ulgę w objawach dzięki zmniejszeniu spożycia FODMAPs. Warto jednak zaznaczyć, że IBD wymaga kompleksowego leczenia pod nadzorem lekarza.
Nietolerancja histaminy:
Osoby z nietolerancją histaminy mogą również skorzystać z diety Low FODMAP, zwłaszcza jeśli ich nietolerancja jest związana z problemami jelitowymi. Eliminacja pewnych pokarmów może pomóc w zmniejszeniu objawów.
Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego:
Dieta Low FODMAP może być pomocna w przypadku innych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, takich jak dyspepsja czynnościowa czy zespół rozrostu drożdżaków.
Zaburzenia wchłaniania, które nie wynikają z celiakii.
Poprzez złą higienę życia przez uszkodzone kosmki jelita nie są wchłaniane witaminy i minerały. Dieta z wykluczeniem FODMAP może pomóc odbudować wyściółkę jelit. Jeżeli suplementujesz jakiś składnik a wciąż masz z wchłanialnością, może tu leżeć przyczyna.
Faza eliminacji:
Trwa zazwyczaj 4-6 tygodni.
Polega na eliminacji wszystkich produktów bogatych w FODMAPs.
Celem jest zminimalizowanie objawów IBS i ocena, czy dieta przynosi ulgę.
Faza reintrodukcji:
Powolne wprowadzanie poszczególnych FODMAPs, aby zidentyfikować, które z nich wywołują objawy.
Każdy rodzaj FODMAP jest wprowadzany osobno, a reakcje są dokładnie monitorowane.
Pomaga to w ustaleniu indywidualnej tolerancji na różne FODMAPs.
Faza personalizacji:
Po ustaleniu, które FODMAPs są tolerowane, a które wywołują objawy, dieta jest dostosowywana do indywidualnych potrzeb.
Celem jest stworzenie długoterminowego planu żywieniowego, który minimalizuje objawy, jednocześnie zapewniając różnorodność i zbilansowaną dietę.
Oligosacharydy: Cebula, czosnek, pszenica, fasola, soczewica.
Disacharydy: Laktoza w mleku i produktach mlecznych.
Monosacharydy: Fruktoza w owocach, miodzie, syropie kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy.
Poliole: Sorbitol, mannitol w słodzikach, niektórych owocach i warzywach.
Tabela przedstawiająca produkty o wysokiej, niskiej zawartości FODMAPs
Tutaj możesz pobrać przykładowy 7-dniowy jadłospis diety o niskiej zawartości FODMAP
Prowadzenie dzienniczka żywieniowego jest niezbędne, aby zidentyfikować, które produkty mogą wywoływać niepożądane objawy. Pamiętaj, że dieta niskofodmapowa nie leczy chorób, ale może znacząco łagodzić ich symptomy. Eliminacja tłuszczów trans, cukru i pszenicy z diety może pomóc w odbudowie zdrowego środowiska jelitowego. Ważne jest również, aby być czujnym, ponieważ niektóre produkty niskofodmapowe mogą ujawniać nietolerancję histaminy.
Zawsze dokładnie czytaj etykiety produktów, aby unikać potencjalnie szkodliwych składników.
Jeżeli potrzebujesz wsparcia skontaktuj się ze mną :)
Chcesz cieszyć się zdrowiem i energią każdego dnia? Dołącz do grona naszych subskrybentów i otrzymuj bezpłatnie najnowsze porady żywieniowe, przepisy oraz inspiracje prosto na swoją skrzynkę e-mailową!
Stripe
PayPal
Przelew tradycyjny
Metody Płatności
Copywrite 2019-2024©|Nutri Harmony|All rights reserved